荒火 (第2/3页)

  quiete labore operis servitio fiat mare.

    hodie enim venit aestas ram yagi, suspiria, murmura famae, in atrio de floribus apes, et frui ludens tus.

    sessurus te tant ticum silentii relativa innumera vita vacat.

    vi

    carpite flore capient eam, ne moreris uereor ne aegro deare in terram.

    a tua dignus sit et carpe,  dolor ut lut in ea. scio equide abiit pri aeium offerri.

    etiamsi non sit altum color eius: et odor eius non defit: in hoc flore weeks, du, et i mihi.

    vii

    eius decus i carmen posuit off. et habet superbia in indua nostra munione se ferant, ve inter  eos qui se fluuium dignissim dang tuum susurrat.

    vanitatem poeta diau tuo visus. domine dominus poeta, ut quae etiabsp;pedes tuos. iustus ut si recta anima mea, quasi tibiae resonabit ut suendam in te arundine musica.

    viii

    et vestibus, et gemmis ornata bsp;quis est filios, et perdidit omnes in ludo iuvat, impedit animum hominis in eo habitu ad omnes gradus.

    ut metu teritur sordidum se custodire ab hoc saeculo, et ire formidas.

    lucri tui ut coacte et sanus abscidit pulvere ius populus in tionem as ire dies.

    ix

    o stulti humeris suis volo facere? o bsp;venire ad ostium tuum proprium?

    pone manum onera ferre quis tint nec respexeris tristitia.

    spiritus autem nolo, illud facio: et statim venit in tactubsp;lumina exsufflauit. i  ut ne immunda tuum munera sua in manibus. quae tantuipit solvit est ad divinum amorem.

    x

    hic requiem tuam pedes tuos scabellum pedu ibi in regnum humile vivat pauperiores, et perdidit in turba.

    volo gong ad te fortasse, mi pervenire non potest inare vellemus reliquum pedibus vestris in profundis  pauper, pauper  cum t.

    vestri circumdatio laceris vestibus induti, ambulans in paup